De basisprincipes van Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands:

Wiki Article

Anti de zestiende eeuw deed een opkomst betreffende een standaardtalen, in de Nederlanden continue sterker ons contrast voelen tussen een eigen Nederfrankische standaard en het Hoogduits. Daar ontstond zo een behoefte het onderscheid uit te drukken. In Vlaanderen, Brabant en Holland begon men de lokale schrijftaal dit Nederlands te noemen en een Hoogduitse schrijftaal dit Overlands, zoals blijkt uit ons in 1514 in het toenmalige culturele centrum met de Nederlanden Antwerpen gedrukte Pronosticatie met den jare 1514 uten overlantschen ghetrocken in den nederlantschen ("Voorspellingenboek voor dit jaar 1514 uit het Overlands omgezet in dit Nederlands"). In 1550 kan zijn dit woord Nederlands alang gemeengoed in dit Zuiden, getuige daarvan het boekje aangaande een Gentenaar Joas Lambrecht "Nederlandsche Spellijnghe".[24] Dit onderscheid betreffende dit Hoogduits was echter ook niet beperkt tot een Nederfrankische gebieden aangezien in een Nedersaksische streken noemde men de persoonlijk taal tevens nederlendisch.

Tegelijkertijd geraken hierin voor de spelling van een spraakklanken, een verdeling van een woorden in lettergrepen, het toepassing aangaande dit koppelteken, het deelteken en het weglatingsteken en dit behandeling over hoofdletters voorschriften en aanwijzingen bepaald.

Oudnederlands taalgebied volgens de filoloog Peter-Alexander Kerkhof, 2020 (bij invalshoek; in feite waren er geen scherpe grenzen tussen Germaanse dialectgroepen) Een vroege historie over het West-Germaans is zeer onzeker omdat een geschreven bronnen minimaal bestaan.

Het Frankisch ontwikkelde zichzelf vanaf een vroege middeleeuwen in het huidige Nederlandstalige gebied tot dit Oudnederlands. Dit Oudnederlands, dat wil zeggen de Nederfrankische dialecten bijvoorbeeld die tot circa dit midden aangaande een 12e eeuw werden gesproken, was de voorloper over het Middelnederlands.

De in de Statenbijbel gebruikte spelling was ons van de 1e pogingen tot standaardisering van de Nederlandse spelling, maar deze spelling bezit tenslotte gering kracht gehad en wordt tegenwoordig ingeval verouderd beschouwd.[10]

Leerlingen in Wallonië kunnen hun 2e taal vrij kiezen. In de Brusselse scholen kan zijn er nauwelijks vrije afwisseling en kan zijn een overige landstaal verplicht de 2e taal. Voor heel wat Franstaligen is dit Nederlands dan ook een tweede taal, zeker blijft dit spreken over Nederlands voor heel wat Franstaligen zelfs na jaren onderwijs, alsnog steeds ons heuse opgave.

Veel Latijnse boeken en diensten werden vervangen door Nederlandse en daar kwamen meer en meer Nederlandse (wetenschappelijke) reserveren. Dit Nederlands zou kort daarna tevens een grote rol kunnen ravotten behalve Europa betreffende ontdekkingsreizen en kolonisatie.

Een derde omvangrijke taal/dialectgroep in de Lage Landen, het Fries, het immers ons eigen taal vormt, heeft voor een ontwikkeling betreffende het Standaardnederlands bijna geen rol gespeeld.

Het taalmonument heeft desalniettemin veel te verduren gehad in een 2e Boerenoorlog en website bestaat vandaag de dag uit 2 identieke beelden. De door een Britten verwoeste en een replica, die een geschenk was over een Britse regering met een Nederlandse kolonisten in Zuidelijk Afrika.

Daar de Nederlanders een ganse wereld afvoeren teneinde koloniën te stichten en handel te drijven ontstonden er vereenvoudigde vormen met het Nederlands en ons mengelmoes betreffende Nederlandse dialecten (vooral dit Zeeuws en Hollands) en inheemse talen.

Heel wat Japanners leerden Nederlands teneinde betreffende de Nederlanders te handelen en om zich wetenschap en overige bekende persoonlijk te maken. Japanse wetenschappers aangaande toen probeerden Nederlandstalige boeken te vertalen. Tot midden negentiende eeuw bleef Nederlands de officiële taal voor het onderhouden over contacten betreffende dit buitenland. Een onderhandelingen betreffende een Amerikaanse gezagvoerder M.

Hedendaagse taalstrijd in de Voerstreek In 1830 werd de Belgische onafhankelijkheid uitgeroepen — weet zou het nog tot 1839 duren voor Willem I de conditie officieel erkende — en een Belgische Franstalige elite (een Belgische adel en rijke burgerij over dit economisch dominante Wallonië maar ook de Vlaamse bourgeoisie) bevoordeelde meteen alweer dit Frans.

In het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad werden oorspronkelijk vooral Nederlands gesproken. Voor een verfransing met Brussel kunnen een aantal factoren ons rol gespeeld beschikken over. Zo genoot het Frans lange tijd een hogere sociale status en was de bovenklasse welke, tot een invoering betreffende het algemeen enkelvoudig stemrecht voor heren in 1919, de politieke touwtjes in handen had over woonhuis uit Franstalig of volledig verfranst. Daarnaast was dit Frans tot 1898 in België een enige officiële taal (La Belgique sera latine ou elle ne sera pas (Nederlands: België gaat Latijns bestaan of zij gaat ook niet zijn), zei kardinaal Mercier destijds).

In de Nederfrankische talen beschikken over een aantal klankverschuivingen die dit Hoogduits (Middelfrankisch) wel bezit gekend niet plaatsgevonden, met name een 2e Germaanse klankverschuiving.